Πένθος*

Αθόρυβη διαδικασία θεραπείας

Το πένθος είναι μια φυσιολογική διεργασία που κινητοποιεί ο ψυχισμός μας προκειμένου να διαχειριστεί μια οποιαδήποτε εμπειρία απώλειας ή μετάβασης. Ακόμη και στις θετικές αλλαγές ο ψυχισμός μας θα κινητοποιήσει την διαχείρηση του πένθους.

Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα δικό του μοτίβο στην διεργασία του πένθους. Άντρες & γυναίκες διαφέρουν στον τρόπο. Στους άντρες συνήθως συμβαίνει αυτό που στην ψυχολογία ονομάζεται “instrumental griefing” όπου το πένθος βιώνεται με πιο γνωστικούς και σωματικούς τρόπους- «Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τι συνέβη» ή «Νιώθω ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω». Η οργανική αντίδραση στο πένθος εκφράζεται με σωματικούς, γνωστικούς ή συμπεριφορικούς τρόπους και μοιάζει περισσότερο με πράξη ή ανάληψη δράσης. Στις γυναίκες συναντάμε συχνότερα το “intuitive griefing” που περιγράφει έναν τρόπο επεξεργασίας της απώλειας κυρίως μέσω έντονης, ανοιχτής συναισθηματικής έκφρασης —κλάματος, ομιλίας και επαφής— ως πρωταρχικό μηχανισμό αντιμετώπισης, σε αντίθεση με το πιο γνωστικό/ενεργητικό στυλ, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι συνδυάζουν και τα δύο.

Στις δύσκολες απώλειες είναι σημαντικό κομμάτι το μέρος του θρήνου. Ο θρήνος επίσης χωρίζεται σε δύο μέρη. Είναι ο προπαρασκευαστικός θρήνος που συμβαίνει στο διάστημα της αναμονής. Επηρεάζει την σκέψη μας, το συναίσθημα, υπάρχει λύπη, απόγνωση και προσπάθεια επανάκτησης ελέγχου. Σε αυτό το υπέρμετρο άγχος που βιώνει εδώ ο άνθρωπός παρατηρείται ανάγκη επίσπευσης του γεγονότος που δουλεύει ως μηχανισμός άμυνας για προστασία. Ο θρήνος αυτός είναι χρήσιμος γιατί δίνει τον χρόνο στον ψυχισμό να βρει όλους τους μηχανισμούς άμυνας που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει. Το δεύτερο κομμάτι είναι ο θρήνος κατά την κύρια διαδικασία του πένθους. Εδώ συναντάμε και τα στάδια της Elisabeth Kubler-Ross.

Άρνηση-Θυμός-Διαπραγμάτευση-Κατάθλιψη-Αποδοχή

Στο πένθος είναι πολύ σημαντική η συναισθηματική επανατοποθέτηση. Ειδικα στην απώλεια ανθρώπου υπάρχει η σκέψη “που θα τον βρίσκω όταν θέλω να συνδέομαι μαζί του”. Μέχρι να μπορέσω να καταφέρω την επανατοποθέτηση χρειάζομαι ένα μεταβατικό αντικείμενο, συνήθως είναι το μέρος που έχει ταφεί ο άνθρωπος & μετά την εσωτερικεύω.

Το πένθος δεν έχει σωστό ή λάθος τρόπο. Ο καθένας το βιώνει με τον δικό του ρυθμό και καμία διαδρομή δεν είναι ίδια. Αυτό που μένει σταθερό είναι η ανάγκη για φροντίδα, υποστήριξη και μικρά βήματα προς την επουλωμένη πλευρά του νέου εαυτού. Μπορεί στην αρχή να φαίνεται απέραντο αλλά χτίζεται καθημερινά μια νεά πραγματικότητα μέσα από την απώλεια & γίνεται τελικά μέρος της νέας μας μορφής.

Εάν αντιμετωπίζεις δυσκολία στην διαχείριση πένθους και δεν θέλεις ή δεν μπορείς να βρεθείς σε ένα ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο μπορείς να μιλήσεις με εξειδικευμένους επαγγελματίες ψυχικής υγείας:

• Γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης 10306- παρέχει δωρεάν βραχυπρόθεσμη ψυχολογική υποστήριξη καθημερινά όλες τις ώρες.

• Μέριμνα -συμβουλευτική στήριξη στο πένθος. Υποστήριξη ιδιαίτερα σε οικογένειες & παιδιά που αντιμετωπίζουν την απώλεια αγαπημένου προσώπου ή σοβαρή ασθένεια.